به انتظار تو نشستن ، خطای ماست . . .

آقا اجازه! خستـــه ام از این همه فریب،
از های و هوی مردم این شهر نا نجیب.

آقا اجازه! پنجــره ها سنگ گشتـه اند،
دیوارهـای سنگی از کوچـه بی نصیـب.

آقا اجـازه! بـاز به مـن طعنــه می زنـنـد
عاشـق ندیــده هـای پـر از نفــرت رقیـب.

«شیـریـن»ی وجـود مـرا «تلخ» می کنند
«فرهـاد»هـای کینــه پرست پر از فریـب!

آقا اجازه! «گنـدم» و «حـوا» بهـانـه بــود،
«آدم» نمی شویم! بیا:ماجرای «سیب»!

باشد! سکوت می کنم اما خودت ببین..!
آقـا اجـازه! منتظـرنـــد اینـهمـه غریــب....

1- هر گاه دیدی حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند.
2- هر گاه دیدی که قرآن فرسوده شده و درست معنی نمی‌شود.
3- هر گاه دیدی دین هم‌چون ظرف توخالی و بی‌محتوا شده است.
4- هر گاه دیدی نوجوانان پسر همان کنند که زنان کنند.
5- هر گاه دیدی که شراب را آشکارا می‌آشامند و برای نوشیدن آن کنار هم می‌نشینند و از خداوند متعال نمی‌ترسند.
6- هر گاه دیدی اهل قرآن و دوستان آن‌ها خوارند.
7- هر گاه دیدی انسان به زبان می‌گوید و عمل نمی‌کند.
8- هر گاه دیدی که مؤمن، خوار و ذلیل شمرده شود.
9- هر گاه دیدی که بدعت و زنا آشکار شود.
10- هر گاه دیدی مردم به شهادت ناحق اعتماد کنند.
11- هر گاه دیدی راه نیک بسته و راه بد باز است.
12- هر گاه دیدی جرأت بر گناه آشکار شود و دیگر کسی برای انجام آن منتظر تاریکی شب نگردد.
13- هر گاه دیدی که والیان در قضاوت رشوه بگیرند.
14- هر گاه دیدی سوگندهای دروغ به خدا بسیار گردد.
15- هر گاه دیدی که ستم و تجاوز شایع شده است.
16- هر گاه دیدی که نمازخوان برای خودنمایی نماز می‌خواند.
17- هر گاه دیدی که انسان ثروت زیادی جمع کرده ولی از آغاز آن تا آخر زکاتش را نداده است.
18- هر گاه دیدی خرابی بیشتر از آبادی است.
19- هر گاه دیدی که دل‌های مردم سخت و دیدگانشان خشک و یاد خدا برایشان گران است.
20- هر گاه دیدی که خونریزی آسان گردد.
21- هر گاه دیدی که حج و جهاد برای خدا نیست.
22- هر گاه دیدی مسجدها طلاکاری شود.
23- هر گاه دیدی که حدود الهی تعطیل شود.
24- هر گاه دیدی قدرتمندان غذای عمومی مردم را احتکار کنند.
25- هر گاه دیدی شراب‌خوار مست، پیش نماز مردم شود.
26- هر گاه دیدی که برای اذان و نماز مزد می‌گیرند.
27- هر گاه دیدی که سال به سال بدعت و بدی‌ها بیشتر شود.
28- هر گاه دیدی که طالب حلال، مذمّت و سرزنش می‌شود و طالب حرام ستایش و احترام می‌گردد.

منبع: کتاب حضرت مهدی (عج) فروغ تابان ولایت